اثربخشی روش آموزش دلسوزی به خود بر نگرش های ناکارآمد و کیفیت زندگی در افراد دارای نقص عضو با انفجار مین

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی روش آموزش دلسوزی به خود بر نگرش های ناکارآمپو کیفیت زندگی در افراد مواجهه شده با انفجار مین منجر به نقص عضو  انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. نمونه مورد مطالعه شامل تعداد 40 نفر مواجهه شده با انفجار مین منجر به نقص عضو که در نیمه اول سال 95 تحت حمایت بنیاد شهید شهرستان گیلان غرب بودند با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی، نگرش های ناکارآمد و کیفیت زندگی استفاده شد. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از آزمون کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بعد از تعدیل نمرات پیش آزمون، میزان میانگین نمرات نگرش های ناکارآمد در گروه آموزش متمرکز بر دلسوزی به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل است و همچنین در گروه آموزش متمرکز بر داسوزی میزان میانگین نمرات کیفیت زندگی و زیرمؤلفه های عملکرد جسمی، ایفای نقش جسمی، ایفای نقش هیجانی سرزندگی، سلامت روانی، عملکرد اجتماعی، درد بدنی و سلامت عمومی به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل است.